pożeram szczątki porozrzucanych informacji
na głodzie przeklętych i drętwych ze świata wieści
ujadam w skowycie zranionych przejętych myśli
drążąc przemijające, dni które umarły dziś
dziś umierają dni
dni bez przyszłości
dziś kończy się ten sen
sen o wielkości
rozszarpuję wszystkie na drodze stojące mary
zjawy których koniec dobiega w odmęcie mroków
z wściekłością zaprogramowaną wymierzam kary
zostawiam jedynie ślady zakrwawionych kroków
dziś umierają dni
dni bez przyszłości
dziś kończy się ten sen
sen o wielkości
On ne frappe pas un homme à terre : c'est ce que dit la règle mais NONE a déjà prouvé qu'il ne les suivait pas et si son album éponyme retirait toute perspective de béatitude spirituelle, Life has gone on long enough, son deuxième opus, nous interdit l'accès au bonheur terrestre. La vie n'a aucune substance et la production plus distante le confirme. Le DSBM s'empare de textures sonores blues, mettant en relief une dépression urbaine. Les cris partent en fumées : ne restent que les pleurs... Jordan Vauvert